نظرات
۰
همه چیز درباره ی کره شمالی
نمایی دور از پیونگ یانگ
تاریخچه
کره شمالی با نام رسمی جمهوری دموکراتیک خلق کره، کشوری در بخش شمالی شبه جزیره کره در شرق آسیا و با پایتخت و بزرگ ترین شهر به نام پیونگ یانگ است. این کشور از جنوب با کره جنوبی، از شمال با چین و از شمال شرقی مرز کوچکی با روسیه دارد.
جمعیت کره شمالی ۲۴ میلیون نفر و زبان رسمی آن کره ای است. واحد پول این کشور وون کره شمالی است. از جمعیت این کشور حدود ۶۴ درصد بی دین، ۱۶ درصد پیرو شمن باوری کره ای، ۱۳ درصد چئوندوی باور، و ۴٫۵ درصد بودایی هستند. این کشور یک کشور تک حزبی است که توسط حزب کارگران کره اداره می گردد و دولت این کشور پیرو ایدئولوژی جوچه (خودکفایی) است. این ایدئولوژی را کیم ایل-سونگ، نخستین رئیس جمهور کره شمالی پایه ریزی کرد و او پس از مرگش، رئیس جمهور ابدی کره شمالی اعلام شد. جوچه در سال ۱۹۷۲ در قانون اساسی جدید کره شمالی، ایدئولوژی رسمی دولتی اعلام شد و هرگونه اشاره ای به مارکسیسم-لنینیسم و کمونیسم از قانون اساسی کره شمالی حذف شد. کره شمالی روابط تنش آمیزی با برخی کشورهای منطقه خود و با غرب دارد و برنامه های موشکی و هسته ای کره شمالی بحث برانگیز بوده است.
شبه جزیره کره در اواخر قرن نوزدهم تا اوایل قرن بیستم میلادی توسط امپراتوری کره اداره می شد. این شبه جزیره از سال ۱۹۰۵ به تصرف ژاپن درآمده و پنج سال بعد به طور رسمی بخشی از کشور ژاپن شد. با شکست ژاپن در جنگ جهانی دوم قسمت شمالی به تصرف شوروی و قسمت جنوبی به تصرف آمریکا درآمد. به این ترتیب کره شمالی صاحب حکومتی متحد با بلوک شرق شده و کره جنوبی صاحب حکومتی طرفدار غرب شد در حالی که هر دو مدعی حکومت بر کل شبه جزیره بودند این اختلاف در سال ۱۹۵۰ به جنگ کره انجامید که در سال ۱۹۵۲ با پیمان آتش بس خاتمه یافت. حکومت کیم ایل سونگ (۱۹۴۸ تا ۱۹۹۴) کشور را به کشوری منزوی تبدیل کرد که این انزوا پس از فروپاشی شوروی در سال ۱۹۹۱ تشدید شد.
کیم جونگ ایل
پس از مرگ کیم ایل سونگ پسرش کیم جونگ ایل رهبری کشور را عهد ه‌دار شد و از سال ۲۰۱۲ در پی مرگ کیم جونگ ایل رهبری این کشور در اختیار کیم جونگ اون پسرش است.
نقض حقوق بشر و قوانین غیر انسانی در کره شمالی
آزادی های اجتماعی در کره شمالی دارای محدودیت است. برای نمونه، در کره شمالی موی بلند برای مردان و دامن های کوتاه برای زنان تحمل نمی شود.
- درپی سیلهای متعدد و بروز قحطی و خشکسالی در دهه نود حدود ششصد هزار نفر جان خود را از دست دادند.
- دولتهای غربی جامعه کره شمالی را جامعه ای به شدت طبقاتی و برپایه روابط خویشاوندی و ارتباطات سیاسی توصیف می کنند.
- بنا بر گفته دولت آمریکا شهروندان کره شمالی اجازه عبور و مرور آزاد چه در داخل و چه سفر به خارج از کشور را ندارند.
- استفاده از ماده ی مخدر ماریجوآنا در کره شمالی آزاد است.
- کره شمالی دیکتاتور ترین کشور جهان در فهرست دموکراسی واحد اطلاعات اکونومیست است.
- در کره شمالی جشنواره ایی پرهزینه به نام بازیهای توده در تجلیل از رهبر این کشور برگزار می شود که به مدت شش شب پیاپی در هفته و به مدت دو ماه برگزار می شود. در این نمایشها صد هزار شرکت کننده از جمله رقاص ها و ژیمناست ها به اجرای نمایش می پردازند.
- تا کنون بین ۷۰۰ هزار تا سه میلیون و پانصد هزار نفر در این کشور اعدام شده اند. اعدام می تواند حتی به دلیل یک تماس تلفنی ساده با خارج از کشور یا احتکار مواد غذایی صورت گیرد. این اعدام ها گاه در استادیوم های ورزشی در حضور هزاران تماشاگر انجام می شود.
- در کره شمالی ساعت بیدار شدن مردم توسط شیپوری تعیین می شود که در سراسر شهرها و از طریق بلندگو پخش می شود. ساعت خوابیدن آنها هم توسط سیستم خاموش کردن چراغ تعیین می شود.
- سیستم پخش پارچه و لباس هم توسط دولت کنترل می شود و بیشتر اوقات مردم در خیابان ها دیده می شوند لباس های یک شکل و شبیه هم به تن دارند. این مساله در مدارس هم به صورت جدی دنبال می شود و هر بخشی از زندگی مردم در کره شمالی از طریق قوانین خاصی کنترل می شود، البته مردم هم این وضع را پذیرفته اند.
- اخیرا اعلام شده امکان استفاده از نام رهبر کره شمالی در این کشور ممنوع است و افرادی که همنام کیم جونگ اون هستند باید سریعا نام خود را تغییر دهند . دولت کره شمالی پیش از این در دوره حکمرانی دو رهبر پیشین هم استفاده از نام آنها برای مردم این کشور را ممنوع کرده بود.
- اما از طرف دیگر این قوانین بعضی از شادی های اولیه را هم در زندگی مردم دریغ می کند; مثلا اینکه دوربین به کره شمالی وارد نمی شود و مردم هم نمی توانند آن را تهیه کنند. با وجود این، دولت کره شمالی کمک های زیادی از خارج دریافت می کند و مشخص نیست آنها را به دست مردم می رساند یا بین طبقه خاصی پخش می شود.
- همچنین گفته می شود مردم کره شمالی هیچ خبری از دنیای بیرون از کشورشان ندارند و هرگز هیچ فیلم خارجی را در تلویزیون یا سینما‌های شان ندیده اند.
- چند سال پیش در دانشگاه پیونگ یانگ کره شمالی فیلم اولیور توئیست که داستانش متعلق به دویست سال پیش است، برای دانشجویان نمایش داده شد و به آنان گفته شد حالا خودتان خیابانهای لندن را ببینید و قضاوت کنید که ما پیشرفته تریم یا اروپایی ها؟
- مقامات کره شمالی می گویند تماشای فیلمهای خارجی و بخصوص فیلمهای آمریکایی باعث تهاجم فرهنگی دشمن می شود . اصولا مقامات کره شمالی تمام دنیا به جز چین، روسیه، کوبا، لیبی، سوریه و ونزوئلا را دشمن می نامند.
- درآمد همه ی مردم در کره شمالی یکسان است و هر نفر معادل ۴۸ هزار تومان در ماه حقوق می گیرد.
- ورزشکاران کره شمالی قبل از اعزام به خارج از کشور و حضور در مسابقات خارجی، ابتدا در کلاسهای عقیدتی و سیاسی شرکت می کنند و بعد خانواده های شان به گروگان گرفته می شوند تا فرزند ورزشکار شان به کره برگردد . اگر کسی باز نگشت ، همه ی عزیزانش را یکجا تیرباران می کنند . هنگام بازگشت هم اجازه ی دیدن هیچ کس را ندارد و برای مدتی طولانی توسط نیروهای اطلاعاتی و امنیتی کره شمالی بررسی می شود تا مشخص گردد که آیا مورد تهاجم فرهنگی دشمن قرار گرفته است یا خیر؟
- در کره شمالی، هیچ کس حق داشتن ماشین شخصی را ندارد و ۷۰ درصد مردم برای مسافرت های شان از دوچرخه استفاده می کنند.
- مردم کره شمالی معتقدند که به دلیل زندگی در یک کشور کمونیستی و اعتقادشان به کمونیسم، خوشبخت ترین انسان های روی زمین هستند و عموم مردم این کشور مارکس و استالین و لنین و انگلیس را سازندگان تاریخ و تمدن بشری می دانند.
- در این کشور قانون مجازات عجیبی مبنی بر محکومیت سه نسل از متهم به کار در اردوگاه های اجباری وجود دارد.
تصاویر کره شمالی
در همین حال بسیاری از شایعاتی که در طول سالها از وضعیت کره، منتشر شده است با سفر خبرنگاران و عکاسان به این کشور رد و تائید شده است. از جشن پنجاهمین سالگرد استقرار حزب حاکم به بعد گاه و بی گاه خبرنگاران و عکاسان توانسته اند به صورت محدود به این کشور سفر کرده و گوشه ای از اسرار زندگی درون حصار کره شمالی را به تصویر بکشند.
به تازه گی نیز “بنجامین جاکابک” عکاس کانادایی با سفر به این کشور و اقامت کوتاه توانسته مجموعه ای با ۲۴۷ عکس تهیه کند که از کشاورزی تا عبور مرور در خیابان و کلاس و درس و دانشگاه در کره شمالی را نشان می دهد.
نماد اتحاد دو کره
نماد صنعت
محل امضای پیمان آتش بس میان کره شمالی و جنوبی
ترن شهری در پایتخت
ایستگاه قطار پیونگ یانگ
آپارتمان های در حال ساخت
پل عابر پیاده بر خیابانی که به ندرت از آن ماشینی عبور می کند
فروشگاه لوازم الکتریکی
زیرگذر عابر پیاده بر خیابانی که به ندرت از آنها ماشینی عبور می کند
از هر ۲۵ نفر، یک نفر سرباز است
کشاورزان در حال حرکت به سوی مزرعه
پیک نیک خانواده های کره ای
اکثر شهروندان با دوچرخه تردد می کنند
خیابان های متروک
اردوگاه های کار اجباری
(ممکن است این تصاویر برای همه مناسب نباشد)
فعالان حقوق بشر از گوگل ارث برای شناسایی شبکه ی گسترده ای از اردوگاه های کار اجباری در کره شمالی بهره می گیرند. گمان می رود که این کشور دویست هزار نفر از مخالفان خود را در این اردوگاه های زندانی کرده است. گروههای حقوق بشری از کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل خواسته اند تا یک تحقیق بین المللی از سابقه ی “اسفناک” پیونگ یانگ در رفتار با شهروندانش، از جمله بیش از پنجاه سال استفاده از سیستمی از اردوگاه های کار اجباری را سامان دهد.
تعداد بسیار معدودی از شهروندان کره شمالی توانسته اند از این زندان های مخوف بگریزند و از مرزهای کشور خارج شوند، که داستان های وحشتناکی از این زندان ها نقل می کنند.
تصاویر گوگل ارث از این اردوگاه ها
افراد به دلیل هر نوع انتقادی از رِژیم در این نوع اردوگاه ها زندانی می شوند، و علاوه بر اینکه اغلب خود باید تا آخر عمر در این اردوگاه ها بمانند ممکن است افراد خانواده شان نیز تا سه نسل محکوم به زندانی شدن در این اردوگاه ها شوند. زندانیان این اردوگاه ها مجبورند برای زنده ماند از موش ها و دانه های ذرتی که در فضولات حیوانی پیدا می کنند تغذیه کنند.
فعالان حقوق بشر مدعی هستند که ۴۰ درصد زندانیان در این اردوگاه ها بر اثر سوءتغذیه جان خود را از دست می دهند، و مابقی با بیماری، خشونت جنسی، شکنجه و سوءاستفاده از سوی نگهبانان دست وپنجه نرم کرده یا تا سرحد مرگ به کار گماشته می شوند. مردان، زنان و بچه ها روزانه تا شانزده ساعت باید در شرایط خطرناک، اغلب در معادن یا کمپ های چوب بری، کار کنند.
تحلیلگران می گویند که هر کس به یکی از اردوگاه های کار اجباری در کره شمالی فرستاده شود بعید است که هرگز رنگ آزادی را ببیند و در عین حال هر نوع تلاشی برای فرار از این اردوگاه ها مجازات مرگ در پی دارد.
در گزارش منتشر شده ای توسط کمیسیون حقوق بشر اشاره شده است که اکثریت زندانیان این اردوگاه ها را نه کسانی که به خاطر عقاید سیاسیشان دستگیر شده اند، بلکه کسانی تشکیل می دهند که هنگام فرار از کشور بازداشت شده اند. بخشی دیگر از زندانیان این اردوگاه کسانی هستند که گزارش شده از کره جنوبی تمجید کرده اند.
شین دانگ هیوک
این تصاویر را شین دانگ هیوک با الهام از فضای اسفناک این اردوگاه ها و رفتار وحشیانه ی نگهبانان با آنان رسم نموده است. وی که ادعا می کند که به دلیل جرم سیاسی پدرش، در این اردوگاه ها به دنیا آمده است، پس از فاش ساختن جریان فرار خانواده اش از این اردوگاه ها که منجر به اعدام جمیع شان شد، دیگر نتوانست محیط آنجا را تحمل کند و نقشه ی فرار دیگری را طراحی می کند و موفق نیز می شود. او اکنون در کره جنوبی پناهنده شده است.
از گاری های مخصوص احشام برای حمل زندانیان استفاده می شود
زندانیان مجبور بودند ساعت ها در حالت های به خصوص بایستند
از زندانیان به عنوان کیسه بکس برای تمرینات رزمی استفاده می کنند
زندانیان به دلیل کمبود غذا به دنبال موش ها و مار های محوطه می روند
در آخر این که به طور قطع نمی توان گفت که کدام یک از شایعات واقعی و کدام ساختگی است. در هر صورت، امیدواریم که ریشه ی ظلم علیه بشریت کنده شده و بتوانیم دنیایی بدون جنگ و خونریزی را شاهد باشیم.
کیم جونگ اون
منبع:بلاگ بامیلو
نویسنده:مینا داودی
برچسب ها
کره شمالی
